Hafiz Sulejman ef.Šarac rođen je u Stocu 1850.godine. Bio je treći reisul-ulema u periodu Austro-Ugarske vladavine u našoj zemlji. U rodnom gradu završio je hifz pred Ahmed ef. Žujom, a nakon toga je učio od muderrisa hadži Arifa ef.Kajtaza u Mostaru. Potom odlazi u Carigrad gdje završava svoje školovanje (1878). Po dolasku u domovinu (1879) postavljen je za bihaćkog muftiju. Tu je funkciju obavljao do 1887. godine.
Hafiz Šarac bio je alim u pravom smislu te riječi i kao takav je imao preduvjet da obavlja poslove profesora na novoosnovanoj Šerijatskoj sudačkoj školi u Sarajevu. Nedugo zatim, postaje direktor Šerijatske sudačke škole, a upravo zahvaljujući sposobnosti, trudu i radu ef.Šarca, ova škola postala je najuredniji zavod, a njeni učenici su sticali znanja u vjerskim i svjetovnim naukama.
Tadašnjoj vlasti nije odgovaralo to što je efendija Šarac bio na strani Pokreta za vjersku i vjersko-prosvjetnu autonomiju Bosne i Hercegovine, te je odlukom Zemaljske vlade premješten na Vrhovni šerijatski sud.
Ef.Šarac i njegovi saborci Munib ef.Korkut i Salih ef.Alajbegović su caru Franji Josipu I podnijeli ”Takrir” čime su osporili njegov suverenitet.
Ugled Sulejmana ef.Šarca, njegova odlučnost i borbenost, naglo raste, i nakon proglašenja vjerske i vjersko-prosvjetne autonomije izabran je za reisul-ulemu.
Sulejman ef.Šarac je treći reisul-ulema koji je na taj položaj izabran 1910. godine. Predaja menšure (ovlaštenja reisul-ulemi za obavljanje vjerskih poslova) obavljena je 30.6.1910. u Carevoj džamiji u Sarajevu.
Tako je Stočanin Sulejman ef.Šarac imenovan za prvog reisul-ulemu koji je na tu funkciju izabran odlukom naroda.
Sulejman ef.Šarac je umro u Sarajevu 27.12.1927. godine.
