Mustafa Golubić (1889 -1941) rođen je u Stocu od oca Muhameda i majke Nure, koja ga je nadživjela i umrla 1953. u 102. godini života.
Kao odličan đak, dobio je podršku općinskog odbora da nastavi studije u Realnoj gimnaziji u Sarajevu. Tamo se već 1908. godine priključio „Mladoj Bosni“. Zbog toga je izbačen sa svih škola na teritoriji Austro-Ugarske, te 1909. godine odlazi u Beograd da se školuje, a nakon stipendije vlade Kraljevine Jugoslavije studirao je pravo u Ženevi i Tuluzu.
Mustafa Golubić je postojao, živio i radio. Prvi dokaz je izvod iz matične knjige u Stocu, gdje je rođen. Dokaz su i mnogi kasniji dokumenti, a naročito pisana ili pričana sjećanja ljudi koji su se s njim susretali i radili, te ljudi koji su bili s njim u zatvoru na Banjici u Beogradu, gdje ga je njemačka policija užasno mučila, tražeći od njega mnoge podatke koje je znao. Ništa im nije odao, čak im nije rekao ni svoje pravo ime, ubili su ga pod konspirativnim imenom. Zašto su se oko njega kasnije ispleli mnogi mitovi i legende, zašto je za neke bio heroj, a za neke izdajica, „komunističko đubre“, musliman, srpski nacionalista, ja ne bih znao pravi odgovor. On je u svakom slučaju vrlo zahvalna tema za kafanske mudrace koji „sve znaju“, novinare u „žutoj štampi“, tračibabe i ljude pogana jezika. Možda zato što je imao zaista zanimljiv život, a o tom se životu još malo zna (https://avaz.ba/vijesti/teme/172823/istine-i-lazi-ko-je-mustafa-golubic-staljinov-heroj-navodni-ubica-trockog-likvidator-tita).
Golubić je, to je općepoznata činjenica, jedan od najkontroverznijih likova, ne samo jugoslavenske, nego i svjetske komunističke scene.Bio je tajni agent i obavještajac Sovjetskog Saveza, član Četvrte uprave sovjetskog generalštaba GRU, pukovnik, general sovjetske tajne službe NKVD, koordinator operativnih akcija Kominterne u Evropi i Americi. Bio je i član Mlade Bosne i surađivao je s oficirima, članovima militarističke organizacije “Ujedinjenje ili smrt” (Crne ruke), koji su učestvovali u Majskom prevratu 1903. godine
Posmrtni ostaci Mustafe Golubića su sahranjeni u Moskvi uz najveće vojne počasti u Aleji ruskih velikana. Godine 1944. proglašen je narodnim herojem Sovjetskog saveza.
